Dzień drugi półkolonii dotyczył ogólnie: ekologii i ochrony środowiska, a szczegółowo: segregacji śmieci i recyklingu. Na zajęciach przedobiednich dzieci miały szansę wykazać się znajomością zasad segregacji śmieci w dydaktycznej zabawie: „Dobre rady na odpady”. Uzupełniały w niej kredką i długopisem zawartość czterech kartonowych koszy: niebieskiego, zielonego, żółtego i czerwonego. Potem była zabawa w teatr: W rymowanej rozmowie dzieci z Ekolandii (gdzie zawsze jest czysto), ganiły zaśmiecanie otoczenia w innych (u nas..) krajach: „W Ekolandii - powiem krótko jest przepieknie i czyściutko, bo król Brud jest naszym wrogiem (…) A tu u Was - nie do wiary!! - na brudasów nie ma kary! (…)Spójrzcie to jest składowisko. Można znaleźć tutaj wszystko. Puszki, kubki, stare ciuchy... A nad wszystkim krążą muchy.” Ale nasi półkoloniści doskonale wiedzieli co to segregacja śmieci i recykling! Pokazali to w szybkiej „bombowej” zabawie słownej. Siedząc w kręgu mówili kolejno słowa związane z ekologią i ochroną środowiska, jak najszybciej – zanim plastikowa bomba „wybuchła”. Było zabawnie, ekscytująco, no i ekologicznie. Po przerwie „na lody” - przepyszne w pobliskiej lodziarni, dzieci zajęły się recyklingiem. Z pudełkowych kartonów robiliśmy domki i kotki. Potem był obiad i w czasie relaksu poobiedniego film o butelce Petulce i jej drugim życiu, i o szklanej butelce Felku, który był bardzo szczęśliwy, że może służyć jako pojemnik drugi raz. Po zajęciach filozoficznych uczestnicy kolonii kończyli swoje kreatywne, recyklingowe prace.

Było fajnie !

M.Gawlik, A.Deszcz

Hasło przewodnie drugiego dnia letnich zajęć z języka angielskiego to „Fun with Kung Fu Panda”. Dzień ten upływał na rytmicznym wykonywaniu ćwiczeń gimnastycznych, będących rozgrzewką przed nauką tańca prosto z Chile. Uczestnicy poznawali słownictwo związane z aktywnością fizyczną, by poprawnie wykonywać nie tylko przysiady, ale także pompki, brzuszki i nożyce. Szybko opanowali kroki, dzięki czemu pięknie tańczyli w rytm muzyki.

„Poszukiwanie prawdy”o sobie poprzez odkrywanie indywidualności w różnorodności stanowiło meritum kolejnych warsztatów filozoficznych. Uczestnicy dzielili się na grupy wedle płci, wzrostu, koloru włosów, aby przekonać się, że pewne cechy łączą ludzi, pewne zaś odróżniają ich od siebie. Następnie miało miejsce spotkanie z „Kimś Niezwykłym”: sobą samym odbitym w lustrze wyjątkowości. Dzieci tworzyły autoportrety, stanowiące potwierdzenie wniosku, do którego wcześniej doszły: „Jestem niepowtarzalnym człowiekiem, wyjątkową osobą, niezwykłą istotą”.

Galeria

M.Bobro