Narodowy Dzień Języka Ojczystego

Opublikowano: niedziela, 23, luty 2025 19:54 | SP2 |

| Odsłony: 331

dzienjezyka

Narodowy Dzień Języka Ojczystego to bardzo ważny dzień w kalendarzu! Obchodzony jest na całym świecie tego samego dnia: 21 lutego. To czas, kiedy możemy sobie uzmysłowić, że każdy naród jest wyjątkowy między innymi dzięki odrębności językowej. Dla nas Polaków jest to szczególne ważne, ponieważ bardzo często to właśnie język i dbałość o niego stanowiły główny czynnik oporu w czasach zniewolenia. Zapraszamy do poznania historii naszego języka!

21 lutego – Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego!

Polakom wypada wiedzieć – choćby tak trochę – skąd się wziął język polski. Dzień 21 lutego jest ku temu świetną okazją!

W piątym i czwartym tysiącleciu p.n.e., między Europą Środkową a Azją Centralną żyły plemiona mówiące językiem, po którym nie zostały żadne ślady w piśmie. Język ten nazywamy praindoeuropejskim. Zdecydowana większość języków europejskich ma więc wspólnego przodka.

Prajęzyk z pewnością istniał i nie ma co do tego wątpliwości. Nie bez powodu polski wyraz noc może utożsamiać się z angielskim night, niemieckim Nacht, francuskim nuit, szwedzkim natt, łacińskim nox czy litewskim naktis. Wszystkie pochodzą najprawdopodobniej od praindoeuropejskiego wyrazu *nókwts.

W czwartym tysiącleciu p.n.e., a więc w momencie, kiedy tworzyły się pierwsze znane wielkie cywilizacje, wskutek wędrówek plemion język praindoeuropejski uległ zróżnicowaniu. Powstały dialekty, z których rozwinęły się osobne języki, m.in. pragrecki, praitalski, pragermański czy prabałtosłowiański, który później rozpadł się na prabałtycki i prasłowiański. Ludy zasiedlające tereny od Bałtyku po Karpaty i od Odry po Bug, mówiące po prasłowiańsku, rozpoczęły wędrówki na wschód i południe. Zaczęły mówić „po swojemu”, dlatego też wyodrębniły się języki zachodniosłowiańskie, wschodniosłowiańskie i południowosłowiańskie.

 zachodniosłowiańskie: polski, czeski, słowacki, łużycki (dolnołużycki i górnołużycki), kaszubski oraz wymarłe: połabski, pomorski, słowiński;

 wschodniosłowiańskie: ukraiński, białoruski i rosyjski;

 południowosłowiańskie: serbski, chorwacki, słoweński, bułgarski, macedoński.

Zanim jednak powstały języki zachodniosłowiańskie, zespół zachodniosłowiański rozbił się na trzy dialekty – czesko-słowacki, łużycki i lechicki. Do tej ostatniej grupy należało wiele plemion zamieszkujących tereny Wielkopolski, Śląska, Małopolski, Mazowsza: Bobrzanie, Dziadoszanie, Lędzianie, Opolanie, Polanie, Ślężanie, Wiślanie. Plemiona te zjednoczyli Piastowie. Kluczową rolę w rozwoju polszczyzny odegrało zatem kształtowanie się polskiej państwowości.

Podsumowując, język polski wywodzi się z języka praindoeuropejskiego i powstał z zachodniego wariantu języka prasłowiańskiego, z dialektu lechickiego.

Polszczyzna przez ostatnie 1000 lat wciąż ewoluowała. Zmieniało się słownictwo oraz formy gramatyczne. Historycy języka polskiego wyróżniają cztery okresy rozwoju polszczyzny:

 staropolski – między czasami najdawniejszymi a początkiem wieku XVI,

 średniopolski – od wieku XVI do drugiej połowy XVIII,

 nowopolski – do 1939 r.,

 współczesny – po 1939 r.

Język stale się zmienia i stale ewoluuje dostosowując się do okoliczności dziejowych, mód, potrzeb używających go nacji.

Kategoria: Aktualności 1-8

Kadra Szkoły

BIP

Szkoła

Oddziały Przedszkolne

Organizacja r.szkol

Wychowanie do wartości

Plan lekcji

Dziennik elektroniczny

Oferta szkoły

Zielona Szkoła

Stołówka szkolna

Doradztwo zawodowe

Zespół Specjal. PPP

Świetlica szkolna

Biblioteka szkolna

Stacja meteo

Dołącz do nas

ePUAP

Projekt ZPB

Monitoring wizyjny

Bierzemy udział w:

Archiwum

Narodowy Dzień Języka Ojczystego