MILCZENIE SPOWODOWANE STRACHEM
NIGDY NIE JEST ZŁOTEM!
Wszyscy mamy potrzebę porozumiewania się i kontaktowania
/Williams 2000/

24 listopada w obu budynkach szkoły został zorganizowany Dzień Ciszy. Było to jedno z zadań akcji „Szkoła pełna zrozumienia” organizowanej przez Stowarzyszenie „Polskie Towarzystwo Mutyzmu Wybiórczego” pod honorowym patronatem Rzecznika Praw Dziecka. Akcja trwała od 30 października do 30 listopada b.r. Zrobiliśmy większą akcję niż wymaganą w regulaminie projektu.
Każdy wychowawca wytypował jednego ucznia, który nie odzywał się podczas lekcji i w czasie przerw. Zainteresowanie było tak duże, że w niektórych klasach wychowawcy musieli robić losowanie, kto będzie milczał. Po długich perturbacjach ustalono, że maksymalnie 3 osoby z klasy mogą zmierzyć się z tym zadaniem.
W praktyce jednak okazało się, że w Dniu Ciszy wzięło udział więcej uczniów… Zmaganiem się
z niemówieniem podjęło się w sumie 93 uczniów.
Na koniec dnia uczniowie spisali swoje odczucia i emocje z dnia, bez względu na to czy przerwali milczenie czy też nie. Jeśli przerwali milczenie, to dlaczego, co się wydarzyło, jeśli udało im się wytrzymać w „ciszy”, opisali co czuli, jak wyglądały ich kontakty z rówieśnikami i nauczycielami podczas przerw
i lekcji.
Po przeczytaniu wszystkich opisów nasuwa się kilka ogólnych tez:
 Wytrwać w ciszy było bardzo trudno (udało się zaledwie kilkunastu uczniom),
 Kilkoro uczniów poddało się na samym początku, bo albo inni uczniowie ich prowokowali, albo dopytywali jak się z tym czują,
 Większość uczniów miało kilka wpadek, gdy zapominali, że mają milczeć; później podjęli ponowną próbę,
 Trudniej było nie mówić na przerwach niż na lekcjach,
 Uczniowie czuli się dziwnie, izolowani, zirytowani, pominięci, samotni, odrzuceni, doświadczali złości, bezsilni,
 W wytrwaniu pomagało min. śpiewanie w myślach, żucie gumy, unikanie śmiesznych sytuacji, zakrywanie ust w czasie lekcji rękawem,
 Brak rozmowy bardzo utrudnia kontakt z ludźmi,
 Nie chcieliby doświadczać tego na co dzień.

Celem akcji było zwiększenie świadomości na temat mutyzmu wybiórczego (selektywnego), a także zwrócenie uwagi na to jak ważna jest komunikacja werbalna w codziennym życiu.

M.Rzepka